Dere

Neş'eyle şırıl şırıl akan şu nazlı dere,
Nasıl da hayat vermiş civârında her yere!

Envâ'-i çeşit ağaç derenin yanlarında,
Feyzinden faydalanıp hayat bulmuşlar onda.

İnsân-ı Kâmil dahi şu dere misâlidir.
Hayat verir ihvâna; suyu ilm-i âlîdir.

Bu ihvân bu ilimle kılınır handân, ihyâ.
Ve Cealnâ Minel Mâi Külli Şey'in Hayyâ1.