Kerâmât-u mu'cîzât peşinde koşma sakın!
Bunlara meyletme sen, temkinli tutum takın!
Mu'cîze, Nebîleri tahkim eden bir lûtuf;
Kerâmet ise aklı karıştırmaya mâtuf.
Aslā olmaz bir kıstas, kâmillere, kerâmet!
Zirâ fâsıkdan1 bile zuhur eder, bu meret.
Bir Kâmil ki kendinden kerâmet eder zuhur;
Boy abdesti almadan aslā bulamaz huzur.
"Evliyânın hayzıdır" derler kerâmet için.
Kulluğu unutturan gösterişden vaz geçin!
"Ene beşerün!"2 vasfı pek yüce bir meşrebdir;Bununla muttasıf er Nebî'ce müeddebdir.
Rütbe-i ûlâ ancak kulluğun idrâkidir!
Hiç'liğin idrâk eden, uşşâkın3 tiryâkidir4.
