Kibrît-i Ahmer

Magrîbinde2 nefsimin Şems tulû' etti.
Bu ân-ı lâtıyf, o mev'ûd3 kıyâmetti.

Bu fecr-i Şems-i4
muazzamla uyandım;
Nûr-i Tevhîd-i Bârî'de yıkandım.

Şeş cihetten5
etti âvâzım in'ikâs6,
Deryâ-i Nûr-i Zât'da bularak ma'kes.

Ol ân-ı istiğrakde yok oldum Nûr'da,
Eridim, bittim o İlâhî Tennûr'da.

Oldu Rûh'um ilm-i simyânla7
muammer,
Kıldın fakîri Yâ Hayy, "Kibrît-i Ahmer".

Hamdolsun gerçekleşti bu büyük murad;
İnn"Allāhu Nûrü-s Semâvâti vel Ard"8!