Subscribe to RSS

Muallâkda Kalmanın Tehlîkesi

Ey nefsinin hammâli, nasibsiz dervişçikler!
Mürşidsiz her gününüz vehminize vehm ekler.

Mürşidsiz bir dervişin mürşididir kör Şeytân;
Südûr eder nefsinden binbir hîle-i fettân.

Hep mu'cîze, kerâmet bekler hiç usanmadan;
Muallâkda kalınca nûrsuz olur, hem nâdan1.

Ya Halîfe olup da bu görevden kaçınan,
Nefsinden başkasına aslā olamaz cânan.

Mürşidin imzâsına etmeyerek i’tibâr,
Görevi îfâ için vehminden meded umar.

Olamaz artık aslā rûyâlarından bîdar2;
Ketmeder tarîkini tâ Kıyâmet'e kadar.