Basar-ı kalbdir1 Nûrullāh'ı keşf ile gören,
Zât-ı Nûrânî'dir "ALLĀH" deyip Nûr'a gömülen.
Bu Mi’râc-ı sagîrden2 rücu'3 gurbetttir İnsân'a,Rûh, zevkden mest, gene dönmek ister Aslî Vatân'a.
İdrîs, Mûsâ ve İsâ hep bu makāma erdiler,
Nûr-i Tevhîd Sarâyı'nın Nûr'unda eridiler.
Kezâ bu makāma erişti maktûl Şeyhü-l İşrâk4,Buradan avdet, Yâ Rab, aman ne yaman firâk!
Mevtle bekā bulur Nûr ile abdest tâzeleyen,
Âlem-i Melekût'dan bu dünyâya avdet eden.
Böylesine firâk5 ne büyük gurbet, ne elîmdir!Fakat tecellîgâh-ı Hayyü-l Kayyûmü-l Alîm'dir.
