Nebî'ye göre namâz: Mi'râcı, müminlerin.
Namâzı Mi'râc kılan nedir? Bunu fehmedin!
Mi'râc Hak'kın Nûru’nda ifnâ-i vücûddur, bil!
Beşer de İnsân olur ve Hak indinde mukbil.
Secde, bil ki, varlığı ifnâ etmeğe denktir.
Secdenin fehâmeti kemâline mîhenktir1.
Sordun mu hiç kendine:"Secde neden ikidir?
Bir kez secde etmekle yapılan hatâ nedir?"
İlk secde, varlığının Rab'ba iâdesidir;
Ama vehminin dahi açık irâesidir2:
Sen ancak bir fakîrsin. Ne verirsin ki Rab'ba?
Vehmen varlık vermişsin, beden denilen kaba.
İlk secdenin medlûlü3 için gerekir tövbe;Secde-i sehiv şarttır! Bu, uygundur edebe.
Vehmî varlığın vehmi böylece red olunur;
Sâcidin namâzı da "hâzâ" bir Mi'râc olur.
