X.DERS - TEVHÎD-İ SIFAT

Nûruna bak Güneş'in! Ne garip bir tecellî!
Sâyesinde bu nûrun, binbir renk mütecellî.

Vâhid
işte böylece halketmekte Kesret'i;
İnşâallāh anlarsın bundaki işâreti!

Esmâ
'nın emsâlidir bu renklerin her biri;
Bu idrâk iledir ki olur mürîdân diri.

Nûr-i Zât
'in remzidir, Güneş, İlm-i Ledün'de;
İrfân'ın mebdeidir1 bunu idrâk, bugün de.

Sırr-ı Vahdet'
i, mürîd, bu idrâkle fehmeder;
Bu irfânla silinir gönlünden gam ve keder.

Bu Nûr ile nûrlanan eşyâ renk hammalı mı?
Yoksa eşyânın rengi, söyle, kendi malı mı?

Her şey isti'dâdıyla kazanır bu a'râzı;
İsti'dâd nisbetinde olur Esmâ'dan râzı.

Bu evsâf-ı zâhire2
, yansıyorken Esmâ'dan,
Öz malın olur mu hiç seni kılsa da handan?

"Lâ mevsûfe illallāh"
Tevhîd-i Sıfat demek;
Sıfatları ifnâya yönelir bütün emek.

Bundan nâşî sendeki sıfatlar Hak'kındır, bil!
Hak'ka ver sıfatını da indinde ol mukbil.