Yedi tavrı hatmetsem

Yedi tavrı1 hatmetsem,
Furûatı2 bitirsem,
Tecelliyâtı3 geçsem,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Rûhî
yuttursa ilmi
Nebî lûtfetse hilmi,
Alî çözse dilimi,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Berk urup4
göğe çıksam,
Yetmişbin hicap yaksam,
Rab'ba muhâtab olsam,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Erenler deste deste
Buluşsak "Bezm'Elest"de,
Pervân5 olsak âteşte,
Kıtmîr-i6 Çelebî’yem.

"Elestü bi Rabbiküm
7?"
Ol izzet hitâbını,
İşitmiş olsam dahi,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Nûr-i Rab
çıksa tezden,
Ayân silinse gözden,
Rab'la ben kalsak özden,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Mahv olsa özüm Öz'de,
Kevn silinse bu gözde!
Gerçekten, değil sözde,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Nûr-i Nebî
cezbetse,
Şol Ganiyy'i kabzetse,
Hem Öz'üne mezcetse8,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Ganiyy Öz'e gark olsa,
Kelâmı: "Allāh!" olsa,
Pes âleme terk olsa,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Her ân yanıp tutuşsam,
Ama taşıp-durmasam,
Dar hazneli olmasam,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Muhammed-Alî
ile
Ummanda kulaç atsam,
Anlara kapı açsam,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Issımla seyir etsem,
Ummanlarda çevretsem,
Mekke'ye urûc9 etsem,
Kıtmîr-i Çelebî'yem.

Pes Ganiyy, çok söz ettin,
Nice sırlar ilettin,
Issınla10 arandaki
Sırdan hiç söz etmedin.

Ol sırrı Issım bilir;
Pes, fakîre bildirir;
Fakîr nutuk haklarım,
Kıtmîrlik çünkü, kârım.

Artık devr-i tecellî;
Kalpler hep mütecellî;
Rahmân, Allāh, ve Hak
Zât'dan gelir muhakkak.

Kavseyni tamamlayan,
İnsân-ı Kâmil, ıyân11.
"Ev ednâ"nın sırrını
Issımdır açıklayan.

Sus Ganiyy bu söz yeter;
Olmasın derdin beter;
Artık münâcât eyle,
Dil sussun, yaşla söyle.

Gözlerin dolsun kanla;
Borcun edâ et canla.
Yeni Mi’râc taleb et!
Sürsün bu ilelebed.