XII.DERS - "Tevhîd-i Zât" Mertebesini Zevk Eden Dervişin Ahvâlini Beyân Eder

Bana "Şeyh'dir" demişler. Vallāh kuyruklu yalan!
Eyâ1 mürîd, aldanma! Şeyhliğim yok! Ben hiçim!

Nûr
'unun lem'asıdır, Rab'bimden bana kalan!
Eyâ mürîd, aldanma! Bilâ vücûd bir hiçim!

Ne bir dergâhım vardır, ne de âyin yaparım.
Eyâ mürîd, aldanma! Mülküm de yok! Ben hiçim!

Gönül'dür bana dergâh, tecellîsi tek kârım.
Eyâ mürîd, aldanma! Âsârım yok! Ben hiçim!

Bizde teşhis ettiğin: Kaynak'dan gelen Himmet!
Aynalardan akseden sûret misâli hiçim!

Fakîr mahzâ bir kulum; gösteremem kerâmet.
Eyâ mürîd, aldanma! Ef'alim yok! Ben hiçim!

Hükmederse hayâle "Ganiyy" denen Tecellî,
Eyâ mürîd, aldanma! Sıfâtım yok! Ben hiçim!

Olmakta hüviyyetim ancak ârife celî.
Zâhirim: Rab'bın mekri; zâtım da yok! Ben hiçim!

Nasıl hiçtir bu, hayret, âlem meknûz fakîrde!
Kanma parıltısına! Varlığım yok; ben hiçim!

Hiçliğim de hamdım da müsellemdir Tekbîr'de!
İdrâk et mürîd! Fakîr, Kenz-i Mahfî'de hiçim!